1-7-14 کلیات

1-1-7-14 دامنه کاربرد

الف) طراحی، ساخت، نصب و بازرسی دیگهای آبگرم و بخار، آب گرمکن و مخزن آب گرم تحت فشار، در تأسیسات گرمایی و تولید و ذخیره آب گرم مصرفی ساختمان، باید طبق الزامات مندرج در این فصل از مقررات «(۱۴-۷) دیگ، آب گرمکن و مخزن آبگرم تحت فشار» صورت گیرد.

ب) الزامات مندرج در «(۱۴-۳) مقررات کلی» در این فصل نیز معتبر است و باید رعایت شود.

پ) این فصل از مقررات الزامات مربوط به دستگاه های با سوخت مایع یا گاز را مقرر میدارد.

(۱) الزامات مربوط به دستگاه های با سوخت جامد خارج از شمول این فصل از مقررات است.

ت) این فصل از مقررات الزامات دستگاه های تولید و ذخیره آبگرم با دمای پایین را مقرر میدارد.

(۱) الزامات مربوط به تولید و ذخیره آبگرم با دمای متوسط و بالا خارج از شمول این فصل از مقررات است.

ث) الزامات مربوط به مخازن تحت فشار آب سرد خارج از شمول این فصل از مقررات است.

2-7-14 آب گرم کن

1-2-7-14 کلیات

الف) آب گرم کن باید ظرفیت لازم برای تأمین آبگرم مصرفی ساختمان را داشته باشد.

2-2-7-14 استاندارد

الف) آب گرم کن باید گواهی ساخت و آزمایش از یک مؤسسه دارای صلاحیت قانونی داشته باشد.

ب) ساخت آبگرمکن باید مطابق استانداردهای جدول ۱۴-۷-۲-۲ “ب” باشد.

3-2-7-14 نصب

الف) آب گرمکن باید طبق دستورالعمل کارخانه سازنده نصب گردد. فاصله آب گرم کن با دیوارهای اطراف باید دست کم ۳۰۰ میلیمتر (۱۲ اینچ) باشد. در نصب آب گرمکن گازی باید علاوه بر دستورالعمل کارخانه سازنده، استانداردهای شرکت ملی گاز ایران نیز رعایت شود.

ب) آب گرمکن در جایی باید نصب شود که بدون تخریب اجزای دایمی ساختمان، قابل برداشتن باشد.

پ) لوله کشی آب سرد و گرم و تخلیه شیر اطمینان آب گرمکن باید طبق الزامات مندرج در « مبحث شانزدهم، تأسیسات بهداشتی» انجام شود.

(۱) لوله تخلیه شیر اطمینان و لوله تخلیۀ آب گرمکن نباید مستقیماً به شبکه فاضلاب متصل شود.

ت) دودکش آب گرمکنهای نفت سوز و گاز سوز باید با رعایت الزامات فصل یازدهم این مبحث طراحی و اجرا شود.

ث) هوای احتراق آب گرمکنهای نفت سوز و گاز سوز باید با رعایت الزامات فصل نهم این مبحث تأمین شود.

ج) گاز سوخت آب گرمکن گازی باید طبق الزامات مندرج در « مبحث هفدهم، لوله کشی گاز طبیعی» لوله کشی شود.

ح) کابل کشی برق و سیستم کنترل آب گرمکن برقی باید با رعایت الزامات « مبحث سیزدهم ، طرح و اجرای تأسیسات برقی ساختمانها » طراحی و اجرا شود.

4-2-7-14 کنترل و ایمنی

الف) آب گرمکن باید مجهز به کنترل کننده خودکار دما مطابق استاندارد ساخت باشد. کنترل کننده دمای آب گرمکن گازی باید مورد تأیید “شرکت ملی گاز ایران” باشد.

آب گرمکن گازی فوری باید به کنترل کننده دما، شیر خودکار کنترل جریان گاز ، و سیستم جرقه زن و نظارت بر شعله مطابق استاندارد ملی ISIRI 1828، مجهز باشد.

ب) آب گرمکن باید مجهز به شیر اطمینان فشار و دما، با فشار تنظیم شده ۱۰۳۵ کیلوپاسکال (۱۵۰ پوند بر اینچ مربع) و دمای تنظیم شده ۹۹ درجه سلسیوس (۲۱۰ درجه فارنهایت)، باشد. نصب هرگونه شیر بر روی لوله خروجی شیراطمینان مجاز نیست. انتهای لوله تخلیه شیر اطمینان باید بدون دنده باشد و تا ۳۰۰میلیمتری (۱۲ اینچ) کف اتاق محل نصب ادامه یابد. اتصال این لوله به شبکه فاضلاب ساختمان مجاز نیست.

5-2-7-14 آب گرمکن باید به شیر تخلیه مجهز باشد. اندازه قطر شیر تخلیه باید طبق دستور العمل کارخانه سازنده و دست کم برابر قطر دهانه تخلیه باشد.

6-2-7-14 آب گرمکن باید با عایق گرمایی پوشانده شود، ضخامت عایق باید به اندازه ای باشد که تلفات انرژی گرمایی از سطوح خارجی آبگرم کن از ۴۷ وات بر متر مربع (۱۵ بی تی یو در ساعت بر فوت مربع ) بیشتر نشود. در محاسبه اتلاف انرژی، دمای محیط محل نصب باید حداکثر ۱۸ درجه سلسیوس در نظر گرفته شود.

7-2-7-14 فشار کار مجاز آب گرمکن نباید از ۱۰۳۵ کیلو پاسکال (۱۵۰ پوند بر اینچ مربع) کمتر باشد.

8-2-7-14 ظرفیت آب گرم کن

ظرفیت ذخیره آب گرمکن گازی مخزن دار باید دست کم برای هر واحد مسکونی یک خوابه ۷۵ لیتر (۲۰ گالن)؛ دوخوابه ۱۱۰ لیتر (۳۰ گالن ) و سه خوابه ۱۵۰ لیتر (۴۰ گالن)، باشد.

9-2-7-14 ظرفیت آب گرمکن گازی فوری برای واحدهای مسکونی یک و دو خوابه باید دست کم ۱۲ لیتر در دقیقه (3/2 گالن در دقیقه) و سه خوابه و بیشتر دست کم ۱۹ لیتر در دقیقه (۵ گالن در دقیقه) باشد.

10-2-7-14 آبگرمکن هائی که از مبدلهای مبرد به آب برای گرم کردن آب گرم مصرفی استفاده میکنند باید از طرف سازنده برای این منظور توصیه شده باشد و گواهی ساخت و آزمایش تأیید شده توسط مؤسسۀ دارای صلاحیت قانونی داشته باشد.

11-2-7-14 استفاده از آب گرم کن برای گرم کردن ساختمان

الف) اگر آب گرمکن علاوه بر تهیه و ذخیره آبگرم مصرفی، برای گرم کردن ساختمان هم به کار میرود، باید بوسیله سازنده برای این منظور توصیه شده باشد و دارای گواهی ساخت و آزمایش باشد.

ب) ظرفیت آب گرمکن که برای تهیه آبگرم مصرفی و نیز گرم کردن ساختمان به کار می رود، باید به اندازه ای باشد که بار گرمایی ساختمان موجب کاهش دمای آب گرم مصرفی مورد نیاز نشود.

پ) در آب گرم کنهای ویژه تهیۀ آبگرم مصرفی و تأمین انرژی گرمایی ساختمان، باید مدارهای لوله کشی آبگرم مصرفی و آب گرمکنندۀ ساختمان مستقل و جدا از هم باشند.

ت) دستگاه مشترک تهیه آبگرم مصرفی و آب گرم کننده ساختمان باید مجهز به سیستم کنترل دمای آبگرم مصرفی باشد تا با وجود نیاز به دمای بالاتر برای گرم کردن ساختمان، دمای آب گرم مصرفی بیش از ۶۰ درجه سلسیوس (۱۴۰ درجه فارنهایت) نشود.

12-2-7-14 دودکش آب گرم کن باید مطابق الزامات فصل یازدهم همین مبحث طراحی، ساخته و نصب شود.

3-7-14 مخزن تحت فشار آب گرم مصرفی

الف) محاسبه ظرفیت مخزن تحت فشار باید طبق روشهای مهندسی مورد تأیید صورت گیرد و مخزن ظرفیت لازم برای تأمین آبگرم مصرفی ساختمان را داشته باشد

ب) ساخت مخزن و جوشکاری آن باید توسط کارگران آموزش دیده و طبق یکی از استانداردهای معتبر و مورد تأیید، انجام شود.

پ) مصالح مصرفی در ساخت و نصب مخزن تحت فشار آب گرم مصرفی، از جمله اتصالات لوله کشی های مربوط به آن، باید برای فشار و دمای کار و کاربری آن مناسب باشد.

ت)  مصالح مصرفی در ساخت مخزن تحت فشار آبگرم مصرفی باید از نظر بهداشتی مورد تأیید باشد.

ث) مخزن تحت فشار آبگرم مصرفی باید طبق دستور کارخانه سازنده نصب شود.

ج) مخزن تحت فشار آب گرم مصرفی باید با عایق پوشانده شود، ضخامت عایق باید به اندازه ای باشد که تلفات انرژی گرمایی از سطوح خارجی مخزن از ۴۷ وات بر متر مربع (۱۵ بی تی یو در ساعت بر فوت مربع) بیشتر نشود.

4-7-14 دیگ آب گرم و بخار

1-4-7-14 کلیات

الف) دیگهای آبگرم و بخار فولادی از نوع پوسته ای با ساختمان جوش شده باید طبق الزامات مندرج در استاندارد ملی ۴۲۳۱ یا BS 2790 و یا BS/EN 12953 طراحی و ساخته شوند:

ب) دیگ آبگرم از نوع گاز سوز کاملاً بسته از نوع “C” باید طبق استاندارد ملی ۱۲۱۵۶ و یا BS EN 15501  و BS EN 15502 باشد.

پ) دیگ یک پارچه آبگرم تلفیقی گازسوز باید مطابق با استاندارد ملی ۱۱۰۰۵ و یا BS EN 15501  و BS EN 15502 باشد .

ت) دیگ چدنی مخصوص گرمایش مرکزی و تولید آب گرم مصرفی (بطور غیر مستقیم) باید مطابق با استاندارد ملی ۴۴۷۳ باشد.

ث) دیگ فولادی با ساختمان جوش شده مخصوص گرمایش مرکزی و تأمین آب گرم مصرفی(بطور غیر مستقیم) باید مطابق استاندارد ملی ۷۹۱۱ باشد.

ج) پکیج های گازسوز گرمایش مرکزی نوع B11 و B11Bs مجهز به مشعل آتمسفریک، باید مطابق استاندارد ملی ۵۳۶۳ باشند.

چ) پکیج های گازسوز گرمایش مرکزی نوع چگالشی با ظرفیت حداکثر تا ۷۰ کیلووات (۲۳۹۰۰۰ بی تی یو در ساعت) باید مطابق استاندارد ملی ۱۴۵۵۳ یا BS EN 15502 باشد.

ح) دیگ آب گرم چگالشی گاز سوز با ظرقیت ۷۰ تا ۱۰۰۰ کیلووات (۲۳۹۰۰۰ تا ۳۴۱۵۰۰۰ بی تی یو در ساعت) باید مطابق استاندارد BS EN 15417 باشد

خ) دیگ آب گرم چگالشی با سوخت مایع با ظرفیت تا ۱۰۰۰ کیلووات (۳۴۱۵۰۰۰ بی تی یو در ساعت) باید مطابق استاندارد BS EN 15034 باشد.

د) دیگ آبگرم یا بخار باید مطابق «(۱۴-۳) مقررات کلی»، گواهی ساخت و آزمایش از یک مؤسسه دارای صلاحیت قانونی داشته باشد.

2-4-7-14 نصب

الف) دیگ آب گرم یا بخار باید طبق دستورالعمل کارخانه سازنده نصب گردد.

(۱) نسخه کامل دیاگرام کنترل دستگاه و دستورالعمل راه اندازی و راهبری دیگ، که در آن روش روشن و خاموش کردن، راه اندازی، تنظیم و نکات مربوط به راهبری و نگهداری دستگاه درج شده استف باید از طرف سازنده همراه با دستگاه، ارائه شود و به طور دائم در محل نصب آن نگهداری شود.

(۲) نصب کننده ی متخصص باید دستگاه را راه اندازی تنظیم و آزمایش کند ، و از عملکرد سیستم کنترل اطمینان حاصل نماید

(۳) ظرفیت دستگاه و دیگر اطلاعات ضروری، مطابق «(۱۴-۳) مقررات کلی»، باید روی پلاک دستگاه نقش شده باشد.

ب) دستگاه باید روی پی مسطح و مقاوم برای تحمل وزن دستگاه در حال کار و توزیع این وزن بر سطح پی دستگاه، سوار شود. پی دستگاه باید از جنس نسوختنی باشد.

(۱) دستگاه باید به طور اطمینان بخش و پایدار به اجزای سازه ساختمان مهار شود. بارهای ناشی از زمین لرزه در طراحی سیستم مهار دستگاه به سازه باید در نظر گرفته شود.

اگر دستگاه لرزش داشته باشد، باید زیر پایه های آن لرزه گیر مناسب و مورد تأیید نصب شود، مگر آنکه سازنده این لرزه گیر را بین دستگاه و پایۀ آن نصب کرده باشد.

پ) اتاقی که دستگاه در آن نصب می شود باید دارای کف شوی یا هر دهانه تخلیه مورد تأیید دیگر، مناسب برای تخلیه آب دستگاه باشد.

(۱) اتصال دهانه تخلیه دستگاه به لوله کشی فاضلاب ساختمان، باید طبق الزامات «مبحث شانزدهم- تأسیسات بهداشتی» باشد.

3-4-7-14 فاصله اطراف دستگاه

الف) برای بازرسی، سرویس، تعمیر، تعویض و مشاهده لوازم اندازه گیری، باید در اطراف دستگاه فاصله کافی پیش بینی شود.

(۱) در اطراف دستگاه پهنای راه عبور بدون مانع نباید از ۵۰۰ میلیمتر (۲۰ اینچ) کمتر باشد.

4-4-7-14 فاصله ایمنی بالای دستگاه

فاصله بالای دیگ آب گرم یا بخار تا سقف یا هر مانع دیگری که بالای دیگ قرار داشته باشد باید مطابق جدول ۱۴-۷-۴-۴ باشد.

5-4-7-14 کف محل نصب دیگ

الف) کف محل نصب دیگ آب گرم یا بخار باید از جنس نسوختنی باشد.

6-4-7-14  شیرها

الف) شیرهای قطع و وصل

(1) بر روی لوله های ورودی و خروجی دیگ آب گرم یا بخار باید شیر قطع و وصل نصب شود.

(۲) اگر تعدادی دیگ به صورت موازی قرار گیرند هر یک از دیگها باید شیر قطع و وصل جداگانه داشته باشد.

ب) شیر تغذیه آب دیگ

(۱) لوله آب، از شبکه لوله کشی توزیع آب آشامیدنی ساختمان، باید با رعایت الزامات مندرج در «مبحث شانزدهم – تأسیسات بهداشتی» به سیستم تغذیه آب دیگ متصل گردد.

پ) شیر تخلیه سریع

(۱) هر دیگ بخار باید مجهز به شیر تخلیه سریع باشد.

(۲) این شیر تخلیه باید در محلی که روی دیگ پیش بینی شده است، نصب شود.

(۳) اندازه این شیر باید طبق دستورالعمل کارخانه سازنده و دست کم برابر قطر دهانه تخلیه سریع دیگ باشد.

(4) روی دیگهای بخار با فشار کار مجاز بیش از ۶۸۹ کیلو پاسکال (۱۰۰ پوند بر اینچ مربع) باید دو شیر تخلیه بصورت سری نصب شود که دست کم یکی از آنها از نوع آهسته بازشو باشد. در اینصورت شیر قطع سریع باید نزدیک تر به دیگ نصب شود.

(۵) در اتصال لوله تخلیه، از محل شیر تخلیه سریع تا نقطه دریافت فاضلاب در محل نصب دیگ، الزامات مندرج در «مبحث شانزدهم – تأسیسات بهداشتی» باید رعایت شود.

7-4-7-14 اتصال لولۀ سوخت

الف) مشعل گازسوز

(۱) ) لوله کشی گاز سوخت باید طبق الزامات مندرج در «مبحث هفدهم – لوله کشی گاز طبیعی» انجام گیرد.

(۲) بر روی لوله ورودی گاز سوخت به مشعل دیگ، پیش از لوازم کنترل، باید یک شیر قطع و وصل دستی نصب شود.

(۳) لوله انشعاب گاز برای شمعک مشعل باید پیش از شیر قطع و وصل نصب شود. لوله انشعاب گاز برای شمعک باید شیر قطع و وصل مخصوص به خود داشته باشد.

ب) مشعل با سوخت مایع

(۱) سوخت مایع باید طبق الزامات مندرج در «فصل دوازدهم – ذخیره و انتقال سوخت مایع» لوله کشی شود.

5-7-14 لوازم اندازه گیری روی دیگ ها

1-5-7-14 دیگ آب گرم

الف) دیگ آب گرم باید فشارسنج و دماسنج یا وسیله مشترک اندازه گیری فشار و دما داشته باشد.

ب) فشارسنج و دماسنج باید فشار و دمای دیگ را در کارکرد عادی آن، نشان دهند.

2-5-7-14 دیگ بخار

الف) هر دیگ بخار باید دارای فشارسنج و آب نما باشد.

ب) فشارسنج باید فشار دیگ را در کارکرد عادی در مقیاس میانی آن، نشان دهد.

پ) شیشه آبنما باید طوری نصب شده باشد که تر از خط وسط آن برابر سطح آب دیگ در کارکرد عادی آن باشد.

6-7-14 کنترل سطح پایین آب دیگ

1-6-7-14 کلیات

الف) دیگ آبگرم و دیگ بخار باید با کنترل سطح پایین آب حفاظت شود.

(۱) در صورت پایینتر رفتن سطح آب از تراز ایمنی سطح پایین دیگ، کنترل سطح پایین آب باید به طور خودکار عمل احتراق را قطع کند.

(۲) تراز ایمنی پایین آب را سازنده دیگ تعیین می کند.

ب) دیگ های نوع کویلی و WATER TUBE نیاز به کنترل سطح پائین آب ندارند. این دیگها باید توسط سنسور جریان آب حفاظت شوند.

(۱) با قطع جریان آب در لوله های دیگ، سنسور جریان باید به طور خودکار عمل احتراق را قطع کند.

7-7-14 شیر اطمینان

1-7-7-14 کلیات

الف) دیگ بخار باید با شیر اطمینان فشار حفاظت شود.

ب) دیگ آب گرم باید با شیر اطمینان فشار حفاظت شود.

پ) مخزن تحت فشار ذخیره آبگرم مصرفی باید با شیر اطمینان یا وسیله محدود کننده سقف فشار دیگری، مطابق توصیه کارخانه سازنده حفاظت شود.

ت) هر سیستم آب گرم کننده باید با شیر اطمینان فشار حفاظت شود.

ث) شیر اطمینان باید از یک مؤسسه ای دارای صلاحیت قانونی گواهی آزمایش و تأیید داشته باشد.

2-7-7-14 انتخاب شیر اطمینان

الف) ظرفیت تخلیه سیال شیر اطمینان دیگ آبگرم، دیگ بخار و مخزن ذخیره آب گرم مصرفی باید دست کم برابر با ظرفیت دستگاهی باشد که شیراطمینان روی آن نصب می شود.

(۱) بر روی دیگ آب گرم، دیگ بخار و مخزن ذخیره آب گرم مصرفی میتوان به جای یک شیر، چند شیر اطمینان نصب کرد. در این صورت، ظرفیت تخلیه مجموع این شیرها باید با ظرفیت دستگاه برابر باشد.

ب) نقطه تنظیم فشار شیر اطمینان دیگ آب گرم، دیگ بخار و مخزن ذخیره آب گرم مصرفی نباید از حداکثر فشار کار مجاز دستگاه، بیشتر باشد.

3-7-7-14 نصب شیر اطمینان

الف) شیر اطمینان باید بر روی دهانۀ پیش بینی شده روی دیگ آب گرم، دیگ بخار و مخزن آب گرم مصرفی، نصب شود.

ب) بین دیگ آب گرم، دیگ بخار، آب گرمکن و مخزن آبگرم مصرفی تا شیر اطمینان نباید هیچ شیر دیگری نصب شود.

پ) روی لوله تخلیه بعد از شیر اطمینان نباید هیچ نوع شیر دیگری نصب شود.

(۱) شیر اطمینان دیگ آبگرم و مخزن آبگرم مصرفی باید به طور ثقلی تخلیه شود.

(۲) تخلیه شیر اطمینان دیگ بخار باید از راه لوله ای به فضای خارج از ساختمان هدایت شود.

(۳) لوله اتصال بین دهانه تخلیه شیر اطمینان و نقطه دریافت تخلیه سیال، در محل نصب دستگاه یا در فضای خارج، باید غیر قابل انعطاف و مناسب برای دمای سیال خروجی باشد.

(۴) قطر لوله تخلیه باید دست کم برابر قطر دهانۀ تخلیه شیر اطمینان باشد.

(۵) شیر اطمینان نباید در نقاطی که خطر آسیب رساندن به اشخاص یا تخریب و تضییع اموال، وجود دارد تخلیه شود.

(۶) در صورت تخلیه شیراطمینان دیگ بخار، دیگ آب گرم یا آب گرمکن به داخل لوله کشی فاضلاب ساختمان، باید الزامات مندرج در «مبحث شانزدهم – تأسیسات بهداشتی» در مورد اتصال شیر تخلیه به لوله کشی فاضلاب، رعایت شود.

8-7-14 لوازم کنترل و ایمنی

1-8-7-14 کلیات

دیگ آب گرم و دیگ بخار باید علاوه بر شیر اطمینان و کنترل سطح پایین آب به کنترلهای کارکرد و کنترلهای ایمنی مطابق استاندارد ساخت، توصیه های کارخانه سازنده و مؤسسه گواهی کننده مجهز باشد.

در دیگ آب گرم کویل دار که سطح حرارتی دیگ را کویلها تشکیل میدهند باید روی لوله آب گرم یک حسگر جریان نصب گردد.

2-8-7-14 نیازهای الکتریکی

تغذیه الکتریکی سیستم کنترل دیگهای بخار و آب گرم باید مطابق توصیه کارخانه سازنده و الزامات مبحث سیزدهم “طرح و اجرای تأسیسات برقی ساختمان ها ” باشد.

9-7-14 مخزن انبساط سیستم گرمائی

1-9-7-14 کلیات

الف) هر سیستم گرمائی با آب گرم باید مجهز به مخزن انبساط باشد.

ب) مخزن انبساط میتواند از نوع باز یا بسته باشد.

پ) ظرفیت مخزن انبساط باید با توجه به حجم آب، دما و فشار کار سیستم ، محاسبه و انتخاب شود.

ت) مخزن انبساط در محل نصب، باید به کمک پایه، آویز و بستهای مناسب به اجزای ساختمان مهار شود و در وضع پایدار و مستقر قرار گیرد.

ث) بست و تکیه گاه مخزن انبساط باید برای تحمل بارهای وارده از جمله بارهای ناشی از زمین لرزه طراحی و ساخته شود.

2-9-7-14 مخزن انبساط باز

الف) مخزن انبساط باز باید در ترازی نصب شود که سطح آب مخزن، در کارکرد عادی سیستم، دست کم ۱۲۰۰ میلیمتر (۴ فوت) بالاتر از بالاترین اجزای سیستم گرمایی قرار گیرد.

ب) گنجایش مفید این مخزن باید دست کم برابر مقدار تغییر حجم آب سیستم در اثر تغییر دمای آب، باشد.

پ) مخزن انبساط باز باید علاوه بر لوله اتصال به سیستم، دارای اتصالات زیر باشد:

(۱) لوله سرریز با قطر اسمی دست کم ۲۵ میلیمتر (۱ اینچ)، که مطابق الزامات مندرج در «مبحث شانزدهم- تأسیسات بهداشتی»، تا نقطه تخلیه آب ادامه یابد.

(۲) لوله هواکش، تا هوای داخل مخزن را بدون هیچ نوع شیر یا مانع دیگر، به هوای آزاد خارج مربوط کند.

3-9-7-14 مخزن انبساط بسته

الف) مخزن انبساط بسته باید مناسب برای فشار و دمای کار سیستم گرمایی مورد نظر باشد.

ب) مخزن انبساط بسته باید از یک موسسه دارای صلاحیت ،قانونی گواهی آزمایش فشار کار داشته باشد.

(۱) فشار آزمایش باید دست کم 1/5 برابر حداکثر فشار کار سیستم باشد.

پ) مخزن انبساط بسته (بجز نوع دیافراگمی تحت فشار) باید دارای متعلقات لازم مانند اتصال تخلیه آب و شیشه آبنما، باشد.

(۱) آب مخزن را باید بتوان بدون تخلیه آب سیستم گرمایی تخلیه کرد.

ت) مخزن انبساط بسته باید به لوازمی مجهز باشد تا بتوان به کمک آنها، هوا یا گاز ازت را به آن تزریق و فشار مورد نیاز سیستم را تأمین کرد.

ت) گنجایش مخزن انبساط بسته در سیستم SI ، برای سیستم گرمایی با آب گرم، باید دست کم برابر مقداری باشد که از رابطه (۱۴-۷-۱) به دست می آید.

(1-7-14)

ج) گنجایش مخزن انبساط بسته در سیستم IP ، برای سیستم گرمایی با آب گرم، باید دست کم برابر مقداری باشد که از رابطه (۱۴-۷-۲) به دست می آید.

(2-7-14)