1-5-12 کلیات

1-1-5-12 در طراحی قسمتهای مختلف وسایل و سازه های حفاظتی که تحت تاثیر بارهای ثقلی و یا بارهای ناشی از اثرات محیطی قرار می گیرند، باید مفاد مبحث “بارهای وارده بر ساختمان (مبحث ششم مقررات ملی ساختمان)” رعایت گردد.

2-5-12 جان پناه و نرده حفاظتی موقت

1-2-5-12 نرده حفاظتی موقت حفاظی است قائم که باید برای جلوگیری از سقوط افراد در موارد مندرج در بند ۱۲-۲-۳-۱ که ارتفاع سقوط بیش از ۱۲۰ سانتی متر باشد نصب گردد.

2-2-5-12 ارتفاع نرده حفاظتی موقت از کف طبقه یا سکوی کار نباید از 0/9 متر کمتر و از 1/10 متر بیشتر باشد. همچنین ارتفاع نرده حفاظتی موقت راه پله و سطوح شیبدار نباید از 0/75 متر کمتر و از 0/85 متر بیشتر باشد.

3-2-5-12 نرده حفاظتی باید در فواصل حداکثر ۲ متر، دارای پایه های عمودی بوده و ساختمان و اجزای سازه آن با توجه به مفاد مبحث “بارهای وارده بر ساختمان (مبحث ششم مقررات ملی ساختمان)” وآیین نامه “بارگذاری پل ها (نشریه ۱۳۹ دفتر تحقیقات و معیارهای فنی معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری)” دارای چنان مقاومتی باشند که بتوانند در مقابل نیروها و ضربه های وارده در تمام جهات مقاومت نمایند. به علاوه نرده باید مقاومت لازم را برای مواقعی که در معرض برخورد با وسایل نقلیه و سایر وسایل متحرک قرار می گیرد، داشته باشد.

4-2-5-12 در اجزای نرده حفاظتی که شامل پاخور، نرده بالایی و نرده میانی می باشد، نباید قسمتهای تیز و برنده وجود داشته باشد.

3-5-12 پاخورهای حفاظتی

1-3-5-12 حفاظی است قرنیز مانند به ارتفاع ۱۵۰ میلی متر که باید در طرف باز سکوهای کار و سایر موارد مندرج در بند ۱۲-۲-۳-۱ جهت جلوگیری از لغزش و ریزش ابزار کار و مصالح ساختمانی نصب گردد. پاخورها باید از چوب مناسب به ضخامت حداقل ۲۵ میلیمتر باشد. در صورت استفاده از ورق فولادی لبه های آن نباید تیز و برنده باشد.

4-5-12 راهرو سرپوشیده موقت

1-4-5-12 سازه ای است حفاظتی که به صورت موقت در پیاده روها یا سایر معابر عمومی برای جلوگیری از خطرهای ناشی از پرتاب شدن مصالح، وسایل و تجهیزات ساختمانی ایجاد می شود.

2-4-5-12 ارتفاع راهروی سرپوشیده نباید کمتر از 2/5 متر و عرض آن نیز نباید کمتر از 1/5 متر باشد مگر آنکه عرض پیاده روی موجود کمتر از آن باشد که در این صورت، هم عرض پیاده رو خواهد بود.

3-4-5-12 راهرو سرپوشیده باید فاقد هرگونه مانع بوده و دارای نور کافی در تمام اوقات باشد.

4-4-5-12 سقف راهرو و سایر قسمتهای آن باید با توجه به مفاد مبحث “بارهای وارده بر ساختمان (مبحث ششم مقررات ملی ساختمان)” توانایی تحمل هرگونه ریزش و سقوط احتمالی مصالح ساختمانی را داشته باشد.

5-4-5-12 لبه های بیرونی سقف راهرو باید دارای دیواره شیب داری از چوب یا فولاد مقاوم به ارتفاع حداقل ۱ متر باشد. زاویه این حفاظ باید نسبت به سقف حداقل ۳۰ و حداکثر ۴۵ درجه به طرف خارج اختیار گردد.

6-4-5-12 در صورت استفاده از تخته های چوبی در سقف راهرو، باید ضخامت آنها حداقل ۵۰ میلیمتر بوده و به ترتیبی در کنار هم قرار گیرند که از ریزش مصالح ساختمانی به داخل راهرو جلوگیری به عمل آید. استفاده از مصالح غیر مقاوم مانند توری سیمی، گونی و از این قبیل ممنوع میباشد. در هر صورت باید تدابیری اتخاذ شود تا از ریزش هرگونه ابزار، مواد و مصالح، آب و ضایعات از سقف و دیواره بیرونی راهروی سرپوشیده جلوگیری به عمل آید.

7-4-5-12 اطراف راهروی سرپوشیده موقت که در مجاورت کارگاه ساختمانی قرار دارد، باید دارای حفاظ یا نرده ای به ارتفاع لازم مطابق مشخصات و ویژگیهای مذکور در بخش ۱۲-۵-۲ باشد.

5-5-12 سرپوش حفاظتی

1-5-5-12 پوششی است، که برای جلوگیری از آسیب ناشی از اثر سقوط اشیا در دیواره اطراف ساختمان در حال احداث نصب میشود. سرپوش حفاظتی باید چنان طراحی و ساخته شود که در مقابل نیروهای وارده مقاوم بوده و در اثر ریزش مصالح یا ابزار بر روی آن خطری متوجه افراد، تجهیزات و مستحدثاتی که در زیر آن قرار دارند نگردد.

6-5-12 پوشش موقت فضاهای باز

1-6-5-12 کلیه پرتگاه ها و دهانه های باز در قسمتهای مختلف کارگاه ساختمانی که احتمال خطر سقوط افراد را در بر دارند، باید تا زمان محصور شدن یا پوشیده شدن نهایی و یا نصب حفاظها، پوشش ها و نرده های دائمی و اصلی، به وسیله نرده ها یا پوششهای موقت به طور محکم و مناسب حفاظت گردند.

2-6-5-12 پوشش حفاظتی موقت باید دارای شرایط زیر باشد:

الف: در مورد دهانه های باز با ابعاد کمتر از 0/45 متر، تخته های چوبی با ضخامت حداقل ۲۵ میلیمتر.

ب : در مورد دهانه های باز با ابعاد بیشتر از 0/45 متر تا 2/5 متر، تخته های چوبی با ضخامت حداقل ۵۰ میلیمتر.

پ: در صورت استفاده از پوششهای فولادی، پوشش مذکور باید از مقاومت لازم برخوردار باشد.

3-6-5-12 برای جلوگیری از ریزش مصالح و ابزار و همچنین حفظ محیط زیست و زیبایی منظر شهر، باید جداره خارجی ساختمان در دست احداث با استفاده از پرده های برزنتی یا پلاستیکی مقاوم پوشانده شود.

7-5-12 سقف موقت

1-7-5-12 برای سقفهای موقت که به صورت سکوهای کار مورد استفاده قرار می گیرند، باید از تخته های چوبی با ضخامت ۵۰ میلیمتر و پهنای ۲۵۰ میلیمتر که محکم به یکدیگر بسته شده باشند، استفاده شود. به علاوه فاصله تکیه گاه تخته ها نباید بیش از 2/4 متر باشد.

8-5-12 تورهای ایمنی

1-8-5-12 در مواردی که نصب سکوهای کار و نرده های حفاظتی در ارتفاع بیش از 3/5 متر امکان پذیر نباشد، باید برای جلوگیری از سقوط افراد، از تورهای ایمنی با رعایت موارد زیر استفاده شود:

الف: تورهای ایمنی باید در فاصله و شرایطی که سازندگان آنها مشخص نموده اند نصب شود، به نحوی که تور ایمنی در فاصله حداقل 2/4 متر و حداکثر 4/6 متر پایین تر از ناحیه یا تراز کاری نصب گردد تا در صورت سقوط کارگران، امکان اصابت آنها به اجسام سخت وجود نداشته باشد.

ب: برپایی و نصب تورهای ایمنی، همچنین جمع آوری و برچیدن آنها باید توسط شخص ذیصلاح و با استفاده از حمایل بند کامل بدن و طناب مهار صورت گیرد. این تورها قبل از استفاده و در مدت بهره برداری باید به طور مستمر توسط شخص ذیصلاح بازرسی و کنترل شود. استفاده از تورهای فرسوده و آسیب دیده به هیچ وجه مجاز نمی باشد.

پ: در استفاده و برپایی و نصب تورهای ایمنی، رعایت آئین نامه ایمنی کار در ارتفاع مصوب شورای عالی حفاظت فنی الزامی میباشد.

9-5-12 حصار حفاظتی موقت

1-9-5-12 سازه ای است موقتی که برای جلوگیری از ورود افراد متفرقه و غیر مسئول به داخل محدوده کارگاه ساختمانی ساخته و بر پا میگردد.

2-9-5-12 ارتفاع حصار حفاظتی موقت نباید از کف معبر عمومی و یا فضای مجاور آن کمتر از 1/9 متر باشد.

3-9-5-12 حصار حفاظتی موقت باید در فواصل حداکثر ۲ متر دارای پایه های قائم بوده و ساختمان و اجزای آن باید با توجه به شرایط زیر طراحی، ساخته و برپا گردند:

الف: بار طراحی برای محلهای کم خطر و همچنین محلهای عبور پر خطر و دارای احتمال برخورد خودروهای عبوری با حصار باید با توجه به ضوابط و مقررات “آئین نامه بارگذاری پلها (حفاظت از وسایل نقلیه و تامین ایمنی عابران پیاده)” نشریه شماره ۱۳۹ دفتر تحقیقات معیارهای فنی معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری انتخاب گردد.

ب: مصالحی که برای ساخت حصار حفاظتی موقت بکار می رود باید فاقد اجزا و یا گوشه های تیز و برنده باشد، تا در صورت تماس و یا برخورد عابرین و یا کارگران با حصار برای آنها حادثه ای بوجود نیاید.