1-16-9 گستره
این فصل به طراحی و میلگرد گذاری ناحیه ی اتصال تیر به ستون و دال به ستون درجا ریز اختصاص دارد.
2-16-9 کلیات
1-2-16-9 در ناحیه ی اتصال تیر به ستون و دال به ستون باید ضوابط بخش ۹-۱۶-۳ برای جزئیات میلگرد گذاری، و بخش ۹-۱۶-۴ برای الزامات مقاومت رعایت شوند.
2-2-16-9 در ناحیه ی اتصال تیر به ستون و دال به ستون باید ضوابط بخش ۹-۱۶-۵ برای انتقال نیروی محوری ستون از طریق سیستم کف رعایت شوند.
3-2-16-9 اگر بارهای ثقلی، باد، زلزله یا دیگر نیروهای جانبی منجر به انتقال لنگر در ناحیه ی اتصال تیر به ستون شوند، باید برش ناشی از انتقال لنگر در طراحی ناحیه ی اتصال منظور گردد.
4-2-16-9 در ناحیه ی اتصال گوشه بین دو عضو، اثرات لنگرهای باز کننده و بسته کننده در امتداد قطر ناحیه اتصال که ممکن است باعث گسیختگی خمشی شوند، باید منظور گردند. در تحلیل ناحیه اتصال با روش خرپائی در پیوست ۹ -پ3 ضوابط طراحی و جزئیات اتصال گوشه توضیح داده شده است.
5-2-16-9 اگر عمق تير متصل به ناحیه ی اتصال بیش از دو برابر عمق ستون باشد، تحلیل و طراحی ناحیه ی اتصال باید بر اساس روش خرپایی (روش بست و بند) بر اساس پیوست 9-پ3 و رعایت بندهای (الف) و (ب) زیر انجام شود.
الف- مقاومت برشی طراحی ناحیه ی اتصال مطابق پیوست 9-پ3، از ϕVn محاسبه شده مطابق بند ۹-۱۶-۴-۲ بیشتر نشود.
ب- جزئیات میلگرد گذاری مطابق بخش ۹-۱۶-۳ رعایت شوند.
6-2-16-9 ادامه (توسعه) یک ستون در حالتی شرایط پیوستگی در ناحیه ی اتصال تیر به ستون در امتداد برش مورد بررسی را ایجاد می نماید که شرایط زیر برآورده کردند:
الف – ستون در بالای ناحیه ی اتصال حداقل به میزان یک عمق ستون (h) در امتداد برش مورد بررسی ادامه داشته باشد.
ب- میلگردهای طولی و عرضی ستون در پایین ناحیه ی اتصال تا انتهای ستون در بالا ادامه یابند.
7-2-16-9 ادامه (توسعه) یک تیر در حالتی شرایط پیوستگی در ناحیه ی اتصال تیر به ستون در امتداد برش مورد بررسی را ایجاد می نماید که شرایط زیر برآورده کردند:
الف – تیر بعد از ناحیه ی اتصال حداقل به میزان یک عمق تیر (h) ادامه داشته باشد.
ب- میلگردهای طولی و عرضی تیر در سمت مقابل ناحیه اتصال تیر به ستون تا انتهای تیر ادامه یابند.
8-2-16-9 در ناحیه ی اتصال تیر به ستون در امتداد برش مورد بررسی وقتی دارای شرایط محصور شدگی است که در آن دو تیر عرضی مطابق بندهای (الف) و (ب) و (پ) در زیر قرار داده شود:
الف – عرض هر یک از تیرهای عرضی حداقل سه چهارم عرض ستون در وجه اتصال باشد.
ب- تیرهای عرضی حداقل به طول یک عمق تیر بعد از ناحیه ی اتصال ادامه داشته باشند.
پ- تیرهای عرضی حداقل دارای دو میلگرد پیوسته در بالا و پایین مطابق بند ۹-۱۱-۵-۱ باشند؛ و حداقل دارای خاموت هایی با قطر ۱۰ میلی متر یا بیشتر مطابق بندهای ۹-۱۱-۵-۲ و 9-11-6-5-3 باشند.
9-2-16-9 در ناحیه ی اتصال دال به ستون که در آن لنگر منتقل می شود، الزامات مقاومت و جزئیات میلگرد گذاری باید مطابق بندهای ۹-۱۰، ۹-۱۶-۳-۲ و ۹-۸-۵ باشند.
3-16-9 جزئیات میلگرد گذاری ناحیه ی اتصال
1-3-16-9 میلگرد عرضی ناحیه ی اتصال تیر به ستون
1-1-3-16-9 در ناحیه ی اتصال تیر به ستون باید بندهای ۹-۱۶-۳-۱-۲ تا 9-16-3-1-4 رعایت شوند ؛ مگر آن که شرایط زیر محقق شود:
الف – ناحیه ی اتصال از همه طرف با تیرهای عرضی مطابق بند 9-16-2-8 محصور شده باشد.
ب- ناحیه ی اتصال بخشی از سیستم باربر جانبی لرزه ای نباشد.
پ- ناحیه ی اتصال جزئی از یک سیستم باربر جانبی لرزه ای با شکل پذیری کم باشد.
2-1-3-16-9 در میلگردهای عرضی ناحیه ی اتصال تیر به ستون، باید از تنگها طبق بند 9-21-6-2، دور پیچ ها طبق بند ۹-۲۱-۶-۳ یا دورگیرها طبق بند ۹-۲۱-۶-۴ استفاده نمود.
3-1-3-16-9 حداقل دو لایه میلگرد عرضي افقی باید در ارتفاعی معادل کم عمق ترین تیرمتصل به ناحیه ی اتصال فراهم نمود.
4-1-3-16-9 فاصله ی میلگردهای عرضی (s) نباید از ۲۰۰ میلی متر در ارتفاعی معادل عمیق ترین تیر متصل به ناحیه ی اتصال بیشتر شود.
2-3-16-9 ناحیه ی اتصال دال به ستون
1-2-3-16-9 به جز مواردی که ناحیه ی اتصال از چهار طرف به دال متصل است، میلگردهای عرضی ستون شامل تنگها، دور پیچ ها یا دورگیرها باید در ناحیه ی اتصال شامل سرستون، کتیبه یا کلاهک برش طبق بند ۹-۲۱-۶ ادامه یابند.
3-3-16-9 میلگردهای طولی
1-3-3-16-9 طول گیرایی میلگردهای طولی قطع شده در ناحیه اتصال، یا ناحیه ی توسعه ستون (مطابق ۹-۱۶-۲-۶-الف)، و یا ناحیه ی توسعه تیر (مطابق ۹-۱۶-۲-۷ الف)، باید براساس بند ۹-۲۱-۳ باشد.
2-3-3-16-9 در میلگردهای طولی قطع شده در ناحیه ی اتصال که منتهی به قلاب استاندارد می باشند، جهت برگشت قلاب باید به سمت میانی عمق تیر با ستون باشد.
4-16-9 الزامات مقاومتی ناحیه ی اتصال تیر به ستون
1-4-16-9 مقاومت برشی مورد نیاز
1-1-4-16-9 نیروی برشی ناحیه ی اتصال، Vu، باید در صفحه ی میانی ارتفاع ناحیه ی اتصال با استفاده از نیروهای کششی و فشاری ناشی از خمش تیر و برش ستون، منطبق با یکی از حالتهای زیر محاسبه شود.
الف- حداكثر لنگری که بین تیر و ستون انتقال می یابد و از طریق تحلیل با بارهای ضریب دار برای تیرهای پیوسته در راستای برش مورد بررسی در ناحیه اتصال تعیین می شود.
ب- مقاومت های اسمی تیرها، Mn
2-4-16-9 مقاومت برشی طراحی
1-2-4-16-9 مقاومت برشی طراحی ناحیه ی اتصال تیر به ستون باید رابطه ی ϕVn≥Vu زیر را برآورده نماید؛ ضریب ϕ مطابق بخش ۹-۷-۴ برای برش تعیین می شود.
2-2-4-16-9 Vn ناحیه ی اتصال مطابق جدول زیر محاسبه می شود.
ستون | Vu تیر در راستای | محصور با تیرهای عرضی مطابق 9-16-2-8 | Vn (N) |
پیوسته یا مطابق 9-16-2-6 | پیوسته یا مطابق 9-16-2-7 | محصور | 2λ Aj |
محصور نشده | 1.70λ Aj | ||
سایر موارد | محصور | 0.70λ Aj | |
محصور نشده | 1.20λ Aj | ||
سایر موارد | پیوسته یا مطابق 9-16-2-7 | محصور | 1.70λ Aj |
محصور نشده | 1.20λ Aj | ||
سایر موارد | محصور | 1.20λ Aj | |
محصور نشده | λ Aj |
3-2-4-16-9 سطح مقطع موثر ناحیه ی اتصال (Aj) از حاصل ضرب عمق ستون در راستای مورد بررسی در عرض موثر ناحیه ی اتصال به دست می آید. عرض موثر در صورتی که عرض تیر از عرض ستون بیشتر باشد، برابر با عرض ستون، و در صورتی که عرض ستون از عرض تیر بیشتر باشد، برابر با حداقل مقادیر (الف) و (ب) منظور می گردد. (به شکل ۹-۱۶-۱ توجه شود).
الف- عرض تیر به علاوه ی عمق ستون
ب- دو برابر فاصله ی عمودی بین محور طولی تیر تا نزدیک ترین وجه ستون
5-16-9 انتقال نیروی محوری ستون از طریق سیستم کف
1-5-16-9 اگر مقاومت فشاری مشخصه ی بتن سیستم کف، کمتر از ۷۰ درصد مقاومت فشاری مشخصه ی بتن ستون باشد، انتقال نیروی محوری از طریق سیستم کف باید مطابق بندهای (الف)، (ب) یا (پ) باشد.
الف- بتن دال کف در محدوده ی ستون و اطراف آن تا فاصله ی ۶۰۰ میلی متر از بر ستون باید با مقاومت فشاری مشخصه ی بتن ستون ریخته شود. این بتن باید در تمام ضخامت سیستم کف ادامه یابد؛ و از یک پارچه بودن آن با بتن کف در سایر قسمتهای مجاور اطمینان حاصل شود.
ب- مقاومت طراحی ستون در محدوده ی ضخامت سیستم کف، با استفاده از مقاومت فشاری مشخصه ی کمتر بتن به همراه آرماتورهای دوخت قائم و میلگردهای عرضی لازم تامین شود.
پ- برای ناحیه ی اتصال تیر به ستون که از چهار طرف به تیرهای تقریبا هم عمق اتصال دارد و ضوابط بند 9-16-2-7 و ۹-۱۶-۲-۸-الف را برآورده می نماید، و همچنین برای ناحیه ی اتصال دال که از چهار طرف به ستون اتصال دارد، مقاومت فشاری مشخصه ی بتن ستون در ناحیه ی اتصال را میتوان با فرض مقاومت فشاری بتن برابر با ۷۵ درصد مقاومت فشاری مشخصه ى بتن ستون به علاوه ی ۳۵ درصد مقاومت فشاری مشخصهی بتن کف محاسبه نمود؛ به شرط آن که مقاومت فشاری مشخصه ی بتن ستون از 2/5 برابر مقاومت فشاری مشخصه ى بتن سیستم کف بیشتر نباشد.