1-4-4  ارتفاع و مساحت مجاز ساختمانها

1-1-4-4 کلیات

1-1-1-4-4 رعایت مقررات این قسمت در مورد حداکثر مساحت و ارتفاع مجاز ساختمان‌ها از لحاظ تأمین اهداف این مبحث الزامیست. چنانچه در هر طرح توسعه و عمران شهری مصوب، محدودیت‌هایی بیشتری برای ارتفاع و مساحت تعیین شده باشد، آن مقادیر در حوزه طرح مذکور ملاک عمل قرار می‌گیرد.

2-1-1-4-4 در صورت طراحی اتاقک آسانسور و خرپشته بر روی بام، محل استقرار این مجموعه حتی الامکان به سمت وسط پلان ساختمان انتقال داده شود، تا تأثیر آن بر نما تقلیل یابد.

3-1-1-4-4 ضوابط خرپشته ساختمانها مندرج در مقررات طرح‌های توسعه شهری لازم الرعايه است.

4-1-1-4-4 در بافت‌های شهری تاریخی، محدودیت ارتفاع و اندازه‌های بنا باید طبق ضوابط مورد تأیید سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در نظر گرفته شود.

2-1-4-4 محدودیت کلی مساحت و ارتفاع

1-2-1-4-4 ارتفاع مجاز گروه‌های ساختمانی

حداکثر ارتفاع مجاز گروه‌های ساختمانی بر حسب تعداد طبقات آنها از نظر این مبحث مطابق مقادير تعیین شده در این قسمت است، مگر آن که به دلیل شرایط خاص اقلیمی و یا نوع تصرفی یا ساختار بنا، مقادیر دیگری برای ارتفاع مجاز ساختمان‌ها در طرحهای مصوب توسعه و عمران شهری یا در مقررات اختصاصی تصرفها تعیین شده باشد.

الف- در گروه‌های ساختمانی ۱، ۲ و ۳ (در حالت یک طبقه)، در ساختمان‌های دارای زیرزمین با پنجره نورگیر از نما، 5/80 متر و در ساختمان‌های فاقد آن 4/90 متر.

در گروههای ساختمانی ۱، ۲ و ۳ (در حالت دو طبقه)، در ساختمان‌های دارای زیر زمین با پنجره نورگیر از نما، 9 متر و در ساختمان‌های فاقد آن 8/10 متر.

ب- در گروه‌های ساختمانی ۴ و ۵ (در حالت سه طبقه)، در ساختمانهای دارای زیرزمین با پنجره نورگیر از نما، حداکثر 12/20 متر و در ساختمان‌های فاقد آن حداکثر 11/30 متر.

در گروه‌های ساختمانی ۴و۵ (در حالت چهار طبقه)، در ساختمان‌های دارای زیرزمین با پنجره نورگیر از نما، حداکثر 15/40 متر و در ساختمان‌های فاقد آن حداکثر 14/50 متر.

پ- در گروههای ساختمانی ۶ و ۷ (پنج تا هفت طبقه یا تا ارتفاع ۲۳ متر) و گروه ۸ (با ارتفاع بیش از هفت طبقه یا بیش از ۲۳ متر)، به تناسب تعداد طبقات و سایر ضوابط و مقررات قانونی.

2-2-1-4-4 ارتفاع و مساحت مجاز بر اساس گروه‌های تصرف

ارتفاع و مساحت تصرفها باید بر اساس نوع ساختار و وضعیت استقرار ساختمان در زمین با محدودیت‌های تعیین شده در مبحث سوم مقررات ملی ساختمان برای گروههای تصرف، منطبق باشد.

محدودیت‌های مساحت ساختمان، بخشی از ساختمان یا فضا، بر پایه سطح تصرف مورد نیاز به ازای هر نفر (واحد سطح تصرف)، که در مبحث سوم مقررات ملی ساختمان تعیین شده است، محاسبه می‌گردد.

3-1-4-4 افزایش مجاز ارتفاع و مساحت

1-3-1-4-4 افزایش تعداد طبقات و مساحت ساختمان‌ها بیش از حداکثر مجاز تعیین شده در بند 4-4-1-2-2، مجاز نیست، مگر آن که علاوه بر اخذ مجوز شهرداری و انطباق با ضوابط توسعه و عمران، با شرایط تعیین شده در مبحث سوم مقررات ملی ساختمان برای افزایش مجاز آنها در برخی تصرفها انطباق یابد.

4-1-4-4 مساحت میان طبقه‌ها

میان طبقه‌ها در صورت انطباق با تمام شرایط زیر جزو اتاق یا فضای زیرین خود محسوب شده و مساحت آن به عنوان بخشی از مساحت آن اتاق یا فضا قابل محاسبه است. چنین میان طبقه‌هایی نباید در احتساب تعداد طبقات مجاز ساختمان منظور شوند:

الف- اندازه‌ها، ارتفاع و مساحت میان طبقه به تنهایی با حداقل الزامات تعیین شده برای یک اتاق یا فضا با تصرف فضای مرتبط با آن منطبق باشد.

ب- سایر الزامات تعیین شده در این مبحث و سایر مباحث مقررات ملی ساختمان از جمله برای نورگیری، تهویه، ایمنی، بهداشت، گرمایش و سرمایش مناسبی در آن رعایت شده باشد.

پ – مساحت میان طبقه از یک سوم مساحت زیربنای فضای زیرین آن بیشتر نباشد.

ت- در صورت عدم انطباق مشخصات میان طبقه با الزامات مذکور، جزو اتاق یا فضای مربوط به احتساب نیامده و باید هر دو به عنوان فضاهایی مستقل تحت تصرف‌هایی در نظر گرفته شوند که با مجموعة الزامات آن تصرف انطباق دارند.

5-1-4-4 الزامات ارتفاع و مساحت طبقات در زیرزمین

1-5-1-4-4 در صورت استفاده از زیر زمین به عنوان فضای اقامت یا اشتغال در انطباق با الزامات قسمت ۴-۵-۲-۴ و ضوابط طرح‌های مصوب توسعه و عمران شهری، مساحت آن جزو مساحت تصرف مورد نظر در ساختمان محسوب می‌شود.

2-5-1-4-4 در صورت عدم انطباق مشخصات زیرزمین با شرایط بند ۴-۴-۱-۵-۱، چنانچه مساحت و سایر مشخصات زیر زمین‌ها با الزامات و محدودیت‌های تعیین شده در مبحث سوم مقررات ملی ساختمان منطبق باشد، ایجاد آنها از نظر این مقررات مجاز بوده ولی نباید از آنها برای اقامت و اشتغال استفاده نمود. در این حالت مساحت زیرزمین در محاسبه مساحت مجاز کل ساختمان منظور نمی‌شود، مگر آن که در طرح‌های توسعه شهری و سایر ضوابط شهرسازی مصوب، محدودیت بیشتری برای سطح اشغال و مساحت زیرزمین‌ها تعیین شده باشد که در این حالت، آن محدودیتها در حوزه طرحهای مذکور ملاک عمل خواهد بود.

2-4-4 الزامات کلی ساخت و قرارگیری ساختمان

1-2-4-4 احداث ساختمان در زمین‌هایی مجاز است که از شبکه رفت و آمد عمومی قابل دسترس و با سایر الزامات و شرایط مندرج در مقررات ملی ساختمان و طرحهای مصوب توسعه و عمران شهری برای محل ساخت بنا منطبق باشند.

2-2-4-4 در زمین‌هایی که فقط توسط راه‌های پیاده قابل دسترس هستند، ساخت ساختمان محدود به گروه‌های ۱ تا ۳ و در صورتی مجاز است که علاوه بر امکان انطباق با مقررات خاص تصرف مورد نظر، امدادرسانی و اطفای حریق نیز برای آن امکان پذیر باشد.

3-2-4-4 در بافت‌های تاریخی مصوب، ساخت بنا و نحوه استقرار آن در زمین باید طبق ضوابط مورد تأیید سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری باشد.

4-2-4-4 برای زمین‌هایی می‌توان پروانه ساختمان درخواست نمود که امکان اتصال به شبکه آب بهداشتی و شبکه برق داشته باشند. در مناطقی که شبکه آب بهداشتی و یا شبکه برق هنوز احداث نشده باشد. بنا به تشخیص مراجع صدور پروانه در صورتی می‌توان پروانه ساختمانی در خواست نمود که در خواست کننده نحوه تأمین آب بهداشتی و برق را به تأیید نهاد قانونی مسئول رسانده و متعهد شود که به محض احداث شبکه آب بهداشتی و برق و فاضلاب شهری، نسبت به اتصال به آنها در مهلت تعیین شده اقدام نماید.

5-2-4-4 مشخصات بر و کف زمین باید به گونه‌ای باشد که :

الف – با نمای کلی خیابان‌های محله‌ها و منظر شهری در موقعیت مورد نظر متناسب و در جهت پیشگیری از ایجاد یا گسترش ناهماهنگی در سیمای شهری باشد؛

ب- ارتفاع کف زمین در هماهنگی با ارتفاع معبر دسترس و زمین همسایه قرار گیرد؛

پ- امکان دسترسی مناسب و عادلانه همه متصرفان و استفاده کنندگان از ساختمان فراهم شود؛

ت- از خاکبرداری و خاکریزی نامتعارف جلوگیری شود.

تعیین بر و کف و لزوم اصلاح آن با تأیید شهرداری‌ها و یا سایر مراجع صدور پروانه ساختمان، بر اساس مقررات ملی ساختمان و با رعایت طرح‌های توسعه و عمران شهری مصوب صورت می‌گیرد.

6-2-4-4 در تعیین محل، اندازه و چگونگی اجرای درزهای انبساط و انقطاع در ساختمان‌های علاوه بر الزامات مربوط به سازه و ایستائی بنا. برای عدم اتلاف انرژی و آسایش و ایمنی متصرفان، باید با هدایت مهندس معمار، هماهنگی لازم بین مهندسان طراح ساختمان صورت گیرد.

7-2-4-4 رعایت حریم‌های مصوب در حاشیه عوارض طبیعی از جمله جنگل، دریا، پارک حفاظت شده ملی، چشمه‌ها، رودخانه‌ها، نهرها و مسیلها برای تمام گروه‌های ساختمانی الزامی است. در صورتی که حریم مصوب وجود نداشته باشد، باید حداقل فاصله ۳۰ متر بین ساختمان و این راضی رعایت شود.

8-2-4-4 در طراحی و ساخت مجموعه‌های بزرگ ساختمانی باید ترتیبی اتخاذ گردد که در انطباق با مباحث ۱۳ و ۱۴ و ۱۷ این مقررات مکان‌های مناسبی برای پست‌های برق و گاز، با رعایت حریم‌ها و ضوابط مربوطه در نظر گرفته شده و از مرحله اول در نقشه‌ها درج شود.

9-2-4-4 در طراحی نحوه قرار گیری و ساخت بنا، رعایت ضوابط طرح‌های مصوب توسعه و عمران شهری و سایر مقررات ساختمان در رابطه با جانمایی ساختمان بر زمین، پاکت حجمی بنا، تراکم ساختمانی، زیر بنای مجاز و جهت گیری تعیین شده با توجه به شرایط اقلیمی در انطباق با مبحث نوزدهم مقررات ملی ساختمان الزامی است.

10-2-4-4 در طراحی و اجرای ساختمان‌ها رعایت حریم‌های مصوبه معابر و راه‌ها و تأسیسات بین راهی الزامی است.

11-2-4-4 در طراحی و اجرای ساختمان‌ها رعایت ضوابط مربوط به توقفگاه‌های خودرو (۴-۵-10)  الزامی است.

3-4-4 الزامات همجواری ساختمان‌ها، تصرف‌ها و فضاها

1-3-4-4 قرار گیرن تصرف‌های مختلف در یک ساختمان یا ایجاد ساختمان‌های دارای تصرفهای مختلف در مجاورت یکدیگر در یک کاربری زمین واحد، باید علاوه بر انطباق با این مقررات و سایر مباحث مقررات ملی ساختمان، با ضوابط پیش بینی شده در طرح‌های مصوبه شهری نیز منطبق باشد.

2-3-4-4 همجواری تصرف‌ها در ساختمان باید به نحوی باشد که مسأله اشراف و دید از تصرفهای دیگر به تصرفهای مسکونی، از طریق سطوح نور گذر و بازشوهای پنجره با درهای ورودی، با رعایت ضوابط مندرج در قسمت ۴-۵- 8 در خصوص فضاهای باز، به حداقل تقلیل یابد.

3-3-4-4 نحوه قرار گیری فضاهای مختلف در هر تصرف و همجواری تصرفی‌های مجاز در طرح معماری یک ساختمان، به تشخیص طراح معمار، بر اساس نیاز ساکنین و در صورت عدم مغایرت با مفاد این مقررات و سایر مباحث مقررات ملی ساختمان، با تأييد شهرداری‌ها و سایر مراجع صدور پروانه ساختمان تعیین می‌شود.

4-3-4-4 تغییر یک فضا یا واحد تصرف به فضا یا واحد تصرفی با کارکرد دیگر، تنها در صورت عدم ایجاد اختلال در ایمنی، دسترسی و کارکرد فضاها یا تصرفهای مجاور و انطباق مشخصات جديد آن فضا و ساختمان با الزامات تعیین شده در مباحث مقررات ملی ساختمان مجاز است. در اینگونه موارد، رعایت مقررات مربوط به تصرفهای با خطر بیشتر الزامی خواهد بود.

۴-۴-۴ الزامات شکل، حجم و نمای ساختمان

تمام سطوح خارجی نمایان و قابل دیدن ساختمان باید با مصالح و روش‌های مناسب ایمن بهداشتی و بادوام و با رعایت مقررات این قسمت نماسازی شود.

1-۴-۴-4 ساختمان باید طوری طراحی و اجرا شود که شكل، مقياس، مصالح، رنگ و تاسیسات و سایر الحاقات تمام سطوح نمایان آن، و همچنین تناسبات حجم ساختمان، از نظر رعایت الزامات مربوط به ارتفاع آن، اندازه و شکل جداره‌های نورگذر و پنجره‌ها، پیش آمدگی‌ها، فضاهای نیمه باز مانند بالکنها، و.. با مقررات ملی ساختمان و ضوابط مصوب توسعه و عمران شهری منطبق و بسته به نوع تصرف و موقعیت قرارگیری آن، با محیط اطراف و طرح سیما و منظر شهری مصوب هماهنگ باشد.

2-۴-۴-4 طراحی و اجرای ساختمان‌ها باید به صورتی باشد که حجم و نما و سایر جزئیات نمایان آنها در تناسب با هویت و موقعیت خیابان، محله، مظاهر فرهنگی، طبیعی و ویژگی‌های ارزشمند محیط از جمله سیمای شهری مورد انتظار در موقعیت و کاربری مورد نظر، مشخصات بصری ساختمان‌های موجود شاخص، چشم اندازها و عوارض طبیعی و شرایط اقلیمی و جغرافیایی باشد.

3-۴-۴-4 در نماهای شیشه‌ای ساختمان‌های همجوار بزرگراه‌ها و شریان‌های اصلی عبوری شهری استفاده از شیشه‌های بازتابی مشروط به عدم مغایرت با سایر مفاد این مقررات و عدم مزاحمت بصری یا درخشندگی مزاحم برای ساکنین و عابرین و بویژه رانندگان است.

۴-۴-۴-۴ در تمام ساختمان‌های دارای نمای شیشه‌ای، در نظر گرفتن تجهیزات یا تمهیدات مناسب جهت نظافت نما از جبهه بیرونی به گونه‌ای که در نما و حجم ساختمان تأثیر نامطلوب نگذارد، الزامی است.

5-۴-۴-4 انتخاب نوع، تعداد لایه‌ها و ضخامت شیشه باید مطابق با مباحث ۵ و 19 مقررات ملی ساختمان و استانداردهای ملی ایران صورت پذیرد.

6-۴-۴-4 استفاده از نماهای شیشه‌ای پیوسته در ساختمانهای مسکونی مشرف به معابر ممنوع است.

7-۴-۴-4 در ساختمانهای غیر مسکونی گروههای ۶ ، 7 و ۸، دارای نمای شیشه‌ای پیوسته، رعایت عقب نشینی با فاصله افقی حداقل 2/00 متر بین خط نمای شیشه‌ای پیوسته تا حد محدوده زمین الزامی است. طبقه همکف ساختمان می‌تواند از رعایت این عقب نشینی مستثنی گردد.

8-۴-۴-4 تمام سطوح شیشه‌ای با عرض بیش از 0/90  متر و مساحت بیش از 1/50 مترمربع که در مجاورت فضای باز یا معبر قرار دارند، باید از شیشه ایمن و غیر ریزنده باشند.

9-۴-۴-4 مصالح نما باید بدون مغایرت با مباحث دیگر، به روشی مناسب به ساختار اصلی ساختمان اتصال کافی و مناسب داشته باشد تا خطر جدا شدن و فرو ریختن نما به وجود نیاید.

10-۴-۴-4 علامت گذاری و نصب هرگونه تابلو تبلیغ و آگهی بر سطح خارجی و نمای ساختمان باید تابع الزامات مبحث بیستم مقررات ملی ساختمان باشد.

11-۴-۴-4 ساختمان باید به نحوی طراحی و با مصالح و روش‌هایی ساخته شود که تمام مسطوح خارجی و نمای آن ضمن انطباق با الزامات مبحث پنجم و استانداردهای ملی مصالح ساختمانی، در برابر عوامل جوی متعارف در منطقه اقلیمی و جغرافیایی مورد نظر، مانند یخبندان، کج باران، تابش آفتاب، هوازدگی و نفوذ گازهای مضر مقاومت کافی داشته باشد و با عملیات نگهداری و تعمیرات لازم، دوام و کارآیی آن حفظ شود.

12-۴-۴-4 درزهای انقطاع و انبساحل باید در نما و بام ساختمان‌ها با مصالح و روش مناسب پر یا پوشیده شوند.

5-4-4 الزامات پیش آمدگی‌های ساختمان

1-5-4-4 پیش آمدگی‌های مجاز در معابر عمومی

پیش آمدگی‌های مجاز ساختمان در معابر عمومی، با در نظر داشتن محدودیتهای گفته شده در قسمت ۴-۴-۵-۴، از نظر این مقررات به شرح زیر است:

الف – پیش آمدگی طبقات یا بخشی از آن‌ها از بر زمین (سطوح طره ساختمان) به میزانی که در طرح‌های توسعه شهری تعیین می‌شود .

ب- پیش آمدگی سایبان یا باران گیر بام از حد ساختمان، به میزان حداکثر 0/80 متر، در صورتی که حد زیرین آن از بالاترین نقطه كف معبر حداقل 3/50 متر ارتفاع داشته و حد پیش آمدگی آن از لبه سواره رو حداقل 0/80 متر فاصله افقی داشته باشد.

ت- ساباط و پل هوایی که بین ساختمان‌ها بر روی کوچه‌ها و معابر فرعی احداث شود، مشروط به مجوز طرح‌های توسعه شهری و اخذ مجوز از شهرداری‌ها و سایر مراجع صدور پروانه ساختمان و در صورتی که حداقل3/50 متر ارتفاع حد زیرین از معبر رعایت شده باشد.

ث- تابلوها و سایر عناصر الحاقی به ساختمان منطبق با مبحث بیستم و سایر ضوابط طرح‌های توسعه و عمران شهری مشروط بر آن که لبه خارجی آنها بیشتر از 0/90  متر با لبه جدول سواره رو فاصله افقی داشته باشد.

ج- درگاهی و لبه کف پنجره، نیم ستون چسبیده به دیوار، قرنیزها، لوله‌های آب باران، پله با شیبراه ورودی و دیگر عناصر ساختمانی که در ارتفاع کمتر از 3/50  متر از کف معبر مجاور باشند، نباید بیش از 0/10 متر در معبر عمومی پیش آمدگی داشته باشند.

چ- درهای ساختمان‌ها و درهای تصرفهایی که به سمت بیرون و معبر عمومی باز می‌شوند، ضمن لزوم نصب علايم احتياط، نباید در حالت باز بیش از 0/10  متر وارد حریم معبر شوند.

2-5-4-4 پیش آمدگی‌های مجاز ساختمانها در داخل محدوده مالکیت

پیش آمدگی‌های مجاز ساختمان در داخل محدوده مالکیت، با در نظر داشتن محدودیتهای گفته شده در قسمت ۴-۴-۵-۴، از نظر این مقررات به شرح زیر است:

الف – پیش آمدگی طبقات یا بخشی از آنها از لبه نمای خارجی طبقه زیرین مشروط بر آن که پیشامدگی در داخل محدوده سطح اشغال مجاز مصوبه شهرداری یا سایر مراجع صدور پروانه قرار گیرد و ارتفاع حد زیرین آن از بالاترین نقطه کف زمین حداقل 2/70 متر باشد.

ب- پیش آمدگی سایبان یا باران گیر بام به میزان حداکثر 0/80  متر از حد ساختمان، در صورتی که ارتفاع زیرین آن از بالاترین نقطه كف زمین حداقل 2/70 متر بوده و فاصله آن پیش آمدگی از محدوده زمین مجاور حداقل 0/80 متر فاصله افقی باشد.

3-5-4-4 پیش آمدگی‌های مجاز زیرزمین

1-3-5-4-4 هرگونه پیش آمدگی زیر زمین و اجزای ساختمانی آن به خارج از محدوده مالکیت و در معابر عمومی ممنوع است.

2-3-5-4-4 تعبیه مجراهای خارجی نور و هوا در محدوده ملک و خارج از سطح اشغال تعیین شده، مشروط به اخذ مجوز از شهرداریها و سایر مراجع صدور پروانه ساختمان و در صورتی مجاز است که برای مقاصد غیر از تأمین نور و هوا مورد استفاده قرار نگیرند و الزامات قسمت 4-5-9-2 در آن‌ها رعایت شده باشد. این مجراها بسته به فضاهایی در زیر زمین که نیاز به نور و تهویه دارند، می‌توانند در کنار جبهه‌های آزاد بنا ادامه یابند و کف آن‌ها نباید جزئی از مساحت زیرزمین محاسبه شود.

3-3-5-4-4 پیش آمدگی زیرزمین به عنوان بخشی از ساختمان در داخل مرز مالکیت و خارج از محدودة اشغال اعلام شده توسط شهرداری یا سایر مراجع صدور پروانه مشروطه به انطباق با ضوابط طرح‌های مصوب توسعه و عمران شهری و اخذ مجوز از مراجع باد شده است. این پیش آمدگی باید تابع الزامات زیر باشد:

الف- تراز روی سقف آن بیشتر از بالاترین تراز مجاز برای محوطه ساختمان نباشد و باعث اختلال در عملکرد، نورگیری و سایر الزامات، فضاهای ساختمان، محوطه اطراف آن و ساختمان‌ها و زمین‌های همجوار نشود.

ب- در صورتی که از سقف آن برای عبور وسایل نقلیه و به ویژه ماشین آلات و تجهیزات امدادرسانی استفاده شود. باید مقاومت مکانیکی لازم برای تحمل وزن آنها را در حین تردد یا عملیات امداد داشته و دچار نشست یا ریزش نشود.

پ- در سقف آن الزامات عایقکاری رطوبتی و هدایت و دفع نزولات جوی مشابه بام ساختمان رعایت شده باشد.

ت- پیش آمدگی زیرزمین نباید موجب تغییر مشخصات فضای باز، محوطه و ساختمان شود. همچنین در تأمین حداقل الزامات مربوط به آنها مانند سرانه فضای سبز و سایر تجهیزات الزامی در محوطه و پایداری و ایمنی ساختمان اختلال ایجاد نکند.

4-5-4-4 محدودیت پیش آمدگی‌ها در ساختمان

1-4-5-4-4 پیش آمدگیهائی که در این مقررات مجاز اعلام شده است در موارد زیر محدود یا ممنوع می‌شود:

آ- در صورتی که با سایر الزامات یا محدودیت‌های تعیین شده در ضوابط طرح‌های مصوبه توسعه و عمران شهری و مقررات مباحث ششم و هشتم مقررات ملی ساختمان برای پیش آمدگیها مغایرت داشته باشد.

ب- در صورتی که برای تأمین منافع عمومی، محدودیت‌های دیگری توسط مراجع قانونی مسئول تعیین شده باشد.

2-4-5-4-4 پیش آمدگی در معابر با پهنای کمتر از ۱۲ متر و در معابر موسوم به بزرگراه‌ها مجاز نیست، مگر آن که در طرح توسعه و عمران شهری با ضوابط شهرسازی مصوب، ضمن رعایت سایر الزامات پیش آمدگی، به گونه‌ای دیگر تعیین شده باشد.

3-4-5-4-4 هیچ گونه لوله کشی و کانال کشی تأسیساتی نباید در جداره خارجی پیش آمدگی طبقات و بام تعبيه شود.

4-4-5-4-4 هیچ قسمت از ساختمان نباید به داخل حیاط‌های کوچک محصور (پاسیوها) که برای نورگیری و تهویه فضاهای ساختمان تعبیه می‌شوند. پیش امدگی داشته باشد.

5-4-5-4-4 پیش آمدگی در معابر نباید در حریم خطوط انتقال نیروی برق قرار گیرد.

6-4-4 الزامات تأمین امنیت ساختمان‌ها و ایمنی متصرفين

1-6-4-4 تأمین ایمنی ساختمان در برابر سوانح طبیعی و امنیت فردی متصرفين و بهره برداران ساختمان ضروری است. الزاماتی که ایمنی ساختمان و امنیت بهره برداران را تأمین کند. باید در طراحی ساختمان‌ها لحاظ شود.

2-6-4-4 ایمنی متصرفين و بویژه افراد دارای معلولیت و کم توانای جسمی- حرکتی در حریق از اهداف اصلی مقررات ملی ساختمان است و تمهیدات در نظر گرفته شده برای حریق در سوانح دیگری چون زلزله نیز پاسخگو است؛ بنابراین رعایت مسیرها و دسترس‌های خروج و دیگر تمهیدات آن، مانند فضاهای پناه در بند ۴-۹-۱۲ این مبحث و دیگر مقررات ذکر شده در مبحث سوم این مقررات الزامی است.

3-6-4-4 به منظور ایمنی بیشتر متصرفين در سوانح و بویژه در زلزله، امدادرسانی از خارج ساختمان به متصرفين و بهره برداران از طریق جایگاه و بازشوهای امدادرسانی، مندرج در ۴-۹-۱۲، الزامی است.

4-6-4-4 به منظور تأمین امنیت ساختمان‌ها و تصرفهای در دست بهره برداری، تدابیری اتخاذ شده و در بند ۴-۹-۱۲ ارائه گردیده، که جهت حفظ منابع و دارای مردم رعایت آنها الزامی است.

7-4-4 الزامات مناسب سازی ساختمان برای افراد دارای معلولیت و کم توان جسمی- حرکتی

1-7-4-4 در طراحی و اجرای ساختمان‌ها و محوطه‌های مجتمع‌های ساختمانی، رعایت آخرین ویرایش ضوابط و مقررات شهرسازی و معماری برای افراد معلول جسمی- حرکتی مصوبه شورایعالی شهرسازی و معماری، توسط مرجع صدور پروانه و مهندسان طراح و مجری ساختمان الزامی است.

2-7-4-4 در طراحی و ساخت مجتمع‌های مسکن اجتماعی و حمایتی و آپارتمان‌های شخصی به ازای هر ۲۰ واحد مسکونی حداقل یک واحد مناسب سازی شده برای معلولین و کم توانان جسمی حرکتی در نظر گرفته شود.